Ja, ik wil

Omschrijving

Met Ja, ik wil willen wij jongeren handvatten geven voor de liefde. We leren over aandelen die wij nooit gaan kopen, over landen waar wij nooit heen zullen gaan, over dieren die we nooit zullen zien, maar hetgeen waar ieder mee in aanraking komt, daar wordt slechts één les aan geweid, tijdens biologie. Wij willen middelbare scholieren laten zien dat seksualiteit, liefde en grenzen belangrijke onderwerpen zijn waar minder schaamte omheen mag hangen. Dat nee zeggen of nog even wachten ook goed is en dat porno geen instructie voor de werkelijkheid is. We laten zien dat de liefde iets ingewikkelds maar moois kan zijn. We houden een pleidooi voor de ongemakkelijkheid. Het hoeft niet perfect te zijn, als het maar een leuke, spannende en veilige ontdekkingstocht is. De voorstelling is onthutsend, onverwacht en misschien ongemakkelijk. Maar bovenal kwetsbaar, verlichtend en eerlijk, waardoor seksualiteit een transparanter onderwerp wordt.

We verzamelen door middel van interviews verhalen van allerlei soorten mensen: jong en oud, ervaren en bleu, vrij en preuts, man en vrouw en alles ertussenin. Deze bundelen we in een relevante, persoonlijke en niet te moraliserende voorstelling met een kleine groep spelers voor een doelgroep waar we pas geleden ook zelf toe behoorden. In Ja, ik wil vertellen wij hun verhaal en dat van het jonge publiek.

De naverwerking
We willen na de voorstelling ruimte bieden voor vragen en voor discussie door een workshop onder leiding van ervaren voorlichters. De workshop zal een verdieping aan dit gesprek geven, doordat het ijs al gebroken is door de verhalen over seksuele vorming. Bovendien kunnen jongeren e?n voorlichters refereren aan momenten van herkenning, walging of enthousiasme tijdens het kijken naar Ja, ik wil. In de workshop vragen we geen openheid van leerlingen waar ze dat niet willen. Iedereen heeft recht op een privéleven en zeker in een klas waar van alles speelt, kan het verstandig zijn niet alles te benoemen.